التهاب زبان مهاجر (Migratory glossitis) یک وضعیت التهابی مزمن و عودکننده در دهان است که علت آن ناشناخته و به واسطه سیستم ایمنی ایجاد می‌شود. اگرچه زبان شایع‌ترین محل بروز این وضعیت است، اما ممکن است سایر قسمت‌های دهان را نیز تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری ممکن است از دوران کودکی آغاز شود اما بزرگسالان را نیز مبتلا می‌کند و در زنان دو برابر بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. التهاب زبان مهاجر در حدود ۱٪ تا ۲٪ از جمعیت دیده می‌شود و اغلب با زبان شیاردار (fissured tongue) همراه است.
نشانه‌ها و علائم
مناطق ضایعه‌دار اغلب بدون علامت هستند، اما برخی بیماران ممکن است از احساس سوزش یا خامی شکایت کنند. مصرف غذاهای داغ یا تند این علائم را تشدید می‌کند. به همین دلیل، بیماران تمایل دارند که هنگام بروز ضایعات از مصرف غذاهای اسیدی و تند خودداری کنند. التهاب زبان مهاجر به صورت دوره‌ای شدت می‌گیرد و سپس فروکش می‌کند و ممکن است برای دهه‌ها باقی بماند.
ویژگی‌های بافت‌شناسی
از نظر بافت‌شناسی، التهاب زبان مهاجر با مخاطی شبیه به پسوریازیس (psoriasiform mucositis) مشخص می‌شود و چندین مطالعه نشان داده‌اند که این وضعیت در بیماران مبتلا به پسوریازیس (psoriasis) کمی شایع‌تر است. افراد آتوپیک (atopic) نیز ممکن است شیوع بیشتری از التهاب زبان مهاجر داشته باشند.