ریکِتسیا استرالیس (Rickettsia australis)، که توسط کنه‌های Ixodes holocyclus، Ixodes tasmani و Ixodes cornuatus منتقل می‌شود، یکی از اعضای گروه ریکتسیاهای تب خال‌دار (spotted-fever group) است. این باکتری باعث ایجاد بیماری تب کنه کوئینزلند (Queensland tick typhus) می‌شود که به صورت بومی فقط در شرق استرالیا دیده می‌شود. این بیماری هم در استرالیایی‌ها و هم در مسافرانی که به شرق استرالیا سفر کرده‌اند گزارش شده است.

علائم و نشانه‌ها

بیماران پس از گزش کنه، به طور میانگین ۵ روز (بین ۱ تا ۱۱ روز) دچار سندرم تب‌دار همراه با سردرد و درد عضلانی (myalgias) می‌شوند. پس از آن، راش پوستی گسترده به همراه یک زخم (eschar) در محل گزش کنه در نیمی تا دو سوم موارد ظاهر می‌شود. گاهی اوقات، تب کنه کوئینزلند ممکن است بدون لکه باشد. در ۵۰% تا ۷۵% موارد، لنفادنوپاتی (lymphadenopathy) در نزدیکی محل گزش مشاهده می‌شود. همچنین ممکن است بزرگی کبد (hepatomegaly) و بزرگی طحال (splenomegaly) نیز دیده شود. ناهنجاری‌های آزمایشگاهی شامل ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia)، هیپوناترمی (hyponatremia)، نارسایی کلیه (renal insufficiency) و افزایش آنزیم‌های کبدی (transaminitis) است. حداقل یک مورد مرگ گزارش شده است. عوارضی مانند نارسایی کلیه، ذات‌الریه (pneumonia) و پورپورای برق‌آسا (purpura fulminans) به ندرت ممکن است رخ دهد.

عوامل خطر

مردان بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند. تعداد بیشتری از بیماران در ماه‌های زمستان و بهار تحت تأثیر قرار می‌گیرند و تا ۹۰% از بیماران ممکن است سابقه گزش کنه را گزارش دهند.