اورف (Orf)، که به عنوان درماتیت پاپولر مسری (contagious pustular dermatitis)، اکتیمای مسیری (ecthyma contagiosum) و sore mouth disease نیز شناخته می‌شود، ناشی از ویروسی به نام پاراپوکس (parapox) است که گوسفندها و بزها را آلوده می‌کند. اورف از طریق تماس مستقیم به انسان منتقل می‌شود که معمولاً در دامدارها، کشاورزان، قصاب‌ها و دامپزشکان رخ می‌دهد. اورف با یک یا چند پاپول، پوسچول یا نودول در ناحیه‌ای از بدن که در معرض این حیوانات یا محصولات دامی بوده، ظاهر می‌شود. تب خفیف (معمولاً به مدت 3 تا 4 روز) و حالت ناخوشی با عفونت همراه است. ممکن است لنفانژیت ثانویه و لنفادنوپاتی محدود وجود داشته باشد. خودآلوده شدن (خود تلقیحی) که منجر به زخم‌های بیشتر شود، ممکن است اتفاق بیفتد، اما انتقال از انسان به انسان مستند نشده است. بهبودی خودبخودی معمولاً در 4 تا 6 هفته رخ می‌دهد. قابل توجه است که اریتم مولتی فورم در زمینه عفونت با ویروس اورف گزارش شده است. در افراد دارای نقص ایمنی، اورف ممکن است به صورت مقاوم و توسعه یابنده (orf progressiva) باشد. علاوه بر این، در موارد نادر اورف با بیماری‌های خودایمنی که می‌تواند به صورت بولوس پمفیگوئید، پمفیگویید غشای مخاطی (MMP- Mucous membrane pemphigoid) یا epidermolysis bullosa acquisita ظاهر شود، مرتبط می باشد. لامینین 332 (یک جزء از غشای پایه و آنتی‌ژنی هدف برای MMP) به عنوان آنتی‌ژن هدف در 5 مورد شناسایی شده است.