خال ایتو (Nevus of Ito) یک ملانوسیتوز پوستی خوش‌خیم و یک‌طرفه است که به صورت یک لکه تیره‌رنگ بر روی بخش کناری گردن و شانه در توزیع اعصاب فوق ترقوه‌ای خلفی و پوستی جانبی بازویی ظاهر می‌شود.

ویژگی‌های بالینی و آسیب‌شناسی

خال ایتو از نظر ویژگی‌های بالینی و آسیب‌شناسی، به جز محل بروز، شباهت‌هایی با دیگر ملانوسیتوزهای پوستی دارد که شامل خال اوتا (Nevus of Ota) در توزیع عصب سه‌قلو، ملانوسیتوز پوستی مادرزادی (که قبلاً به نام لکه مغولی در ناحیه کمری‌خاجی شناخته می‌شد) و هامارتوم ملانوسیت پوستی می‌باشد. ملانوسیتوزهای پوستی به دلیل افزایش تعداد ملانوسیت‌های دندریتی پوستی ایجاد می‌شوند و می‌توانند مادرزادی یا اکتسابی باشند. این ملانوسیتوزها بیشتر در بیماران با تبار آسیایی یا آفریقایی دیده می‌شوند و خال ایتو به‌خصوص در میان زنان شایع‌تر است.

پیشرفت و تغییرات

برخلاف ملانوسیتوز پوستی مادرزادی که شایع‌تر است، ضایعات خال ایتو به‌صورت خودبه‌خودی پس‌رفت نمی‌کنند و ممکن است با بلوغ تیره‌تر شوند یا اندازه‌شان افزایش یابد. این تغییرات به‌نظر می‌رسد که ناشی از تأثیرات تابش اشعه ماوراءبنفش و تغییرات هورمونی باشد. بیماران تغییرات حسی را در ناحیه خال ایتو مشاهده کرده‌اند. به‌ندرت، مواردی از بروز ملانوما (Melanoma) در خال ایتو گزارش شده است.