میاستیس پوستی، که به عنوان میاستیس درمال، آلودگی به مگس بوت انسان، آلودگی به مگس واربل یا آلودگی به مگس تومبو نیز شناخته می‌شود، یک آلودگی محدود به خود ناشی از لارو مگس در پوست یا ضمائم پوستی است. این بیماری در میان مسافرانی که از آمریکای جنوبی (با شیوع بالا در معرض‌گذاری و عفونت در بلیز و بولیوی) یا آفریقای زیر صحرا بازمی‌گردند، شایع است.

مکانیسم آلودگی

آلودگی زمانی رخ می‌دهد که تخم‌ها توسط گونه‌های مختلف مگس از راسته دیپترا (Diptera) بر روی پوست یا لباس گذاشته شوند. تخم پس از تماس با پوست در عرض ۲۴ ساعت باز شده، وارد پوست انسان شده و یک پاپول کوچک را تشکیل می‌دهد. ضایعه با رشد لارو بزرگ‌تر می‌شود. اگر به حال خود رها شود، لارو در نهایت به بلوغ رسیده و خود به خود خارج می‌شود. لاروهای Cordylobia anthropophaga (مگس تومبو، یافت شده در آفریقای زیر صحرا) در عرض ۱ تا ۳ هفته بالغ می‌شوند، در حالی که Dermatobia hominis (مگس بوت انسان، یافت شده در قاره آمریکا) تا ۳ ماه زمان می‌برد. تخم‌های Dermatobia hominis توسط پشه‌ها منتقل می‌شوند (مگس تخم‌های خود را بر روی پشه می‌گذارد و این تخم‌ها هنگام تغذیه پشه بر روی انسان رها می‌شوند). تخم‌های Cordylobia anthropophaga بر روی لباس‌های مرطوب قرار می‌گیرند و هنگام پوشیدن لباس وارد پوست می‌شوند.

انواع میاستیس پوستی

سه نوع پوستی از این بیماری وجود دارد: فورنکولار، زخم و مهاجر.

میاستیس فورنکولار ناشی از D. hominis و C. anthropophaga است. ضایعات به صورت پاپول‌های اریتماتوز کوچک شروع می‌شوند که ممکن است تکی یا چندگانه باشند و با رشد لارو به فورنکل‌هایی با یک نقطه مرکزی مشخص تبدیل می‌شوند. بیمار ممکن است از خارش، حرکت یا درد درون ضایعه شکایت کند. با لمس سبک، پزشک ممکن است بتواند حرکت لارو را احساس کند.

میاستیس زخم توسط لاروهای Cochliomyia hominivorax و Chrysomya bezziana ایجاد می‌شود. بیماران ممکن است از خونریزی و درد در زخم‌های پیشین گزارش دهند. در این نوع خاص، علائم عمومی مانند تب و لرز و ناهنجاری‌های آزمایشگاهی مانند لوکوسیتوز و ائوزینوفیلیا ممکن است مشاهده شود. اگر میاستیس زخم در نواحی پیرامونی سر رخ دهد، لاروها می‌توانند به استخوان‌های بینی، چشم‌ها یا بافت مغزی نفوذ کنند و عواقب جدی از جمله سپسیس، کوری و مرگ به دنبال داشته باشند.

میاستیس مهاجر یا خزنده توسط لاروهای Hypoderma bovis یا Gasterophilus intestinalis ایجاد می‌شود. از نظر بالینی، میاستیس مهاجر به صورت ضایعات خارش‌دار مارپیچ مشابه با لاروا میگرانس پوستی ظاهر می‌شود. این نوع در بیمارانی که در نزدیکی گاو و اسب کار یا زندگی می‌کنند، یافت می‌شود.

دردهای عضلانی ممکن است نشان‌دهنده میاستیس ناشی از گونه‌ای کمتر شایع از مگس بوت (Hypoderma lineatum) باشد.

آلودگی لارو به چشم (اوفتالومیاستیس) ممکن است داخلی یا خارجی باشد.