کراتوز لیکنوئید (Lichenoid keratosis)، که به عنوان کراتوز لیکنوئید خوش‌خیم (benign lichenoid keratosis یا BLK)، کراتوز لیکنوئید منفرد (solitary lichenoid keratosis یا SLK)، کراتوز مشابه لیکن پلان (lichen planus-like keratosis یا LPLK)، لیکن پلان منفرد یا پلاک لیکنوئید در حال تحلیل نیز شناخته می‌شود، یک پاپول یا پلاک صورتی رنگ بدون علامت یا با خارش خفیف است که معمولاً در نواحی در معرض آفتاب یافت می‌شود. اگرچه کراتوزهای لیکنوئید می‌توانند در هر نقطه‌ای از پوست ظاهر شوند، اما شایع‌ترین محل آنها تنه است. این ضایعات همچنین به طور مکرر در اندام‌ها دیده می‌شوند.

نمای بالینی

کراتوز لیکنوئید ممکن است به‌صورت بالینی مشابه با کراتوز آکتینیک (actinic keratosis)، کارسینوم سلول پایه‌ای (basal cell carcinoma) (مانند ندولار یا سطحی)، کارسینوم سلول سنگفرشی درجا (squamous cell carcinoma in situ)، کراتوز سبورئیک (seborrheic keratosis) یا ملانوما پیگمانته یا آملانوتیک (amelanotic melanoma) بروز کند. در حالی که از نظر هیستوپاتولوژیکی تقریباً مشابه لیکن پلان (lichen planus) است.

پاتوجنزیس

پاتوجنزیس کراتوز لیکنوئید به‌طور کامل درک نشده است، اما تصور می‌شود که نشان‌دهنده واکنش التهابی باشد که در یک لنتیگوی خورشیدی (solar lentigo)، کراتوز سبورئیک یا کراتوز آکتینیک پیش‌موجود رخ می‌دهد.

علائم و نشانه‌ها

کراتوزهای لیکنوئید معمولاً بدون علامت هستند اما ممکن است کمی خارش‌دار باشند. بیماران گاهی گزارش می‌دهند که ضایعه تغییر کرده است که باعث معاینه و نمونه‌برداری از ضایعه می‌شود. به‌طور متوسط، ضایعه به مدت 6 ماه قبل از تشخیص وجود داشته است.

ویژگی‌های ظاهری

بیشتر کراتوزهای لیکنوئید اریتماتوز / صورتی هستند، اگرچه برخی به رنگ بنفش یا هیپرپیگمانته دیده می‌شوند. آنها معمولاً منفرد بوده و اندازه‌ای بین 3 تا 19 میلی‌متر در قطر دارند. این ضایعات ممکن است پوسته‌پوسته، مرواریدی یا سفت باشند.

پیش‌آگهی

کراتوزهای لیکنوئید اغلب به‌طور خودبه‌خودی در طول چند ماه تحلیل می‌روند.