کراتوز پیلاریس (Keratosis pilaris) یک اختلال پوستی بسیار شایع و خوش‌خیم در دهانه فولیکول‌های مو است. پاپول‌های کوچک فولیکولی به دلیل تجمع کراتین در دهانه فولیکول‌ها به وجود می‌آیند. نواحی‌ای که بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، شامل پشت بازوها و ران‌ها هستند، هرچند که گونه‌ها و باسن نیز ممکن است درگیر شوند. کراتوز پیلاریس بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می‌شود و در افرادی که سابقه آتوپی (atopic) دارند، شایع‌تر است و اغلب سابقه خانوادگی از این حالت وجود دارد.

کراتوز پیلاریس تمایل دارد در ماه‌های زمستان تشدید شود و معمولاً پس از بلوغ کاهش می‌یابد. این وضعیت معمولاً بدون علامت است، اما اگر درمانی انجام شود، نواحی مبتلا اغلب به درمان مقاوم هستند.

کراتوز پیلاریس با بروز بیشتر در چندین سندرم و وضعیت بیماری دیده می‌شود. علاوه بر درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis)، این شرایط شامل ایکتیوز ولگاریس (ichthyosis vulgaris)، اریتروملانوزیس فولیکولاریس فاشیئی و کلی (erythromelanosis follicularis faciei et colli) که شامل اریتم، رنگدانه قهوه‌ای و کراتوز پیلاریس می‌باشد، سندرم گراهام-لیتل-پیکاردی-لاسوئر (Graham-Little-Piccardi-Lassueur syndrome) که شامل آلوپسی اسکارآور پوست سر، از دست دادن موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل و کراتوز پیلاریس است، سندرم کاردیوفاشیوکوتانیوس (cardiofaciocutaneous syndrome)، سندرم نونان (Noonan syndrome)، دیابت، سندرم داون، موهای پشمی و چاقی نیز می‌باشد.

گونه‌های بالینی

• گونه غیرآتروفیک با اریتم زمینه‌ای – کراتوز پیلاریس روبرا (keratosis pilaris rubra) • گونه‌های آتروفیک – کراتوز پیلاریس آتروفیکانس فاشیئی (keratosis pilaris atrophicans faciei) یا اولریتما اوفریوجنس (ulerythema ophryogenes)، آتروفودرما ورمیکولاتوم (atrophoderma vermiculatum) و کراتوز فولیکولاریس اسپینولوسا دکالوانس (keratosis follicularis spinulosa decalvans)