هیبرنوماها یا شبهلیپوماها، تومورهای نادر و خوشخیم بافت نرم هستند که از چربی قهوهای منشأ میگیرند. اصطلاح هیبرنوما به شباهت مورفولوژیک سلولهای تومور به بافت چربی قهوهای (Brown Adipose Tissue یا BAT) اشاره دارد که معمولاً در حیوانات در حال خواب زمستانی یافت میشود. چربی قهوهای در نوزادان وجود دارد و به عنوان یک شکل مهم از گرمازایی بدون لرزش در اوایل زندگی شناخته میشود که با افزایش سن به طور قابل توجهی کاهش مییابد.
ویژگیهای بالینی
هیبرنوماها به صورت تودههایی بدون درد، با رشد آهسته، سفت، متحرک و غیر حساس به لمس ظاهر میشوند. این ضایعات به خوبی تعریف شده، کپسوله و پرعروق هستند که معمولاً قطرشان بین ۵ تا ۱۰ سانتیمتر است اما ممکن است به بیش از ۲۰ سانتیمتر نیز برسند. هیبرنوماها تمایل به بروز در بزرگسالان در میانسالی دارند، هرچند مواردی در سنین مختلف گزارش شدهاند و هیچ تمایز جنسی در بروز آنها دیده نمیشود.
انواع پاتولوژیک
چهار نوع پاتولوژیک متمایز از هیبرنوماها وجود دارد: تیپیکال، میکسوئید، سلول دوکی شکل و شبهلیپوما. هر نوع میتواند به صورت بین عضلانی، درون عضلانی یا زیر جلدی یافت شود. انواع مختلف از لحاظ بالینی یا تصویربرداری به راحتی قابل تشخیص نیستند و نیاز به تشخیص هیستوپاتولوژیک دارند.
پیشآگهی و مدیریت
هیبرنوماها تهدیدی برای زندگی محسوب نمیشوند و فقط علائم ناشی از فشردگی ساختارهای مجاور بروز میکنند. با وجود رشد آهسته و بدون علامت بودن، بیماران ممکن است با رشد سریع تومور، تب و کاهش وزن مراجعه کنند. هیچ موردی از تغییرات بدخیم، عود یا انتشار متاستاتیک پس از برداشتن کامل گزارش نشده است. تشخیص دقیق پیش از جراحی برای کاهش اضطراب بیمار و هدایت راهبرد صحیح جراحی و پایش بسیار مهم است.
ارتباط با سایر بیماریها
گمانهزنیهایی درباره ارتباط بین هیبرنوماها و نئوپلازیهای اندوکرین متعدد نوع ۱ (Multiple Endocrine Neoplasia type 1 یا MEN1) وجود دارد، چرا که چند گزارش موردی از وقوع هیبرنوما در بیماران مبتلا به MEN1 منتشر شده است.