هپاتیت A

هپاتیت A یک ویروس از خانواده پیکورناویروس‌ها (picornavirus) است که معمولاً باعث ایجاد بیماری اسهالی محدود و هپاتیت حاد می‌شود. به‌ندرت، می‌تواند منجر به نارسایی کبدی حاد شود. انتقال هپاتیت A از طریق راه مدفوعی-دهانی، تماس شخصی در خانه یا روابط جنسی، یا مصرف غذاها یا مایعات آلوده صورت می‌گیرد. در ایالات متحده، شیوع‌های بزرگ و اپیدمی‌ها تقریباً هر ۱۰ سال یک‌بار رخ می‌دهند و بین اپیدمی‌ها، شیوع پایه‌ای پایدار است. در بین موارد گزارش‌شده به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC)، افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند شامل مسافران بین‌المللی، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، افرادی که از مواد مخدر غیرقانونی استفاده می‌کنند، افرادی که در معرض خطر شغلی قرار دارند، افرادی که با فرزندخوانده بین‌المللی در تماس نزدیک هستند و افراد بی‌خانمان می‌باشند.

دوره کمون و علائم

دوره کمون معمولاً ۲۸ روز است (با دامنه ۱۵-۵۰ روز). در کودکان خردسال (زیر ۵ سال)، بیشتر عفونت‌ها بدون علامت هستند، در حالی که در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، عفونت‌های همراه با زردی (icteric) تقریباً به همان اندازه فرم‌های بدون زردی (anicteric) شایع هستند. بیماران علامت‌دار مبتلا به هپاتیت A مجموعه‌ای از علائم را تجربه می‌کنند که شامل تب، خستگی، بی‌اشتهایی، درد شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، خارش (به دلیل هایپربیلی‌روبینمی)، و/یا زردی (که معمولاً با شروع ادرار تیره‌رنگ پیش می‌آید) است. معاینه فیزیکی اغلب بزرگ‌شدگی کبد و طحال (hepatosplenomegaly) را نشان می‌دهد. یافته‌های آزمایشگاهی معمولاً شامل افزایش ترانس‌آمینازها و بیلی‌روبین است. در ۱ از ۱۰ مورد ممکن است راش زودگذر و/یا آرترالژی مشاهده شود. سایر تظاهرات نادر خارج کبدی هپاتیت A شامل آنمی همولیتیک یا آپلاستیک، کله‌سیستیت بدون سنگ، میوکاردیت، نکرولیز اپیدرمال سمی، گلومرولونفریت و واسکولیت پوستی است.

سیر بیماری

هپاتیت A معمولاً یک بیماری خودمحدود است که به عفونت مزمن یا بیماری کبدی مزمن منجر نمی‌شود. با این حال، ۱۰%-۱۵% از بیماران ممکن است در عرض ۶ ماه پس از اپیزود اولیه هپاتیت A، عود موقتی علائم را تجربه کنند. هپاتیت A حاد، با نرخ مرگ‌ومیر حدود ۰.۵%، می‌تواند به نارسایی حاد کبدی منجر شود و ممکن است نیاز به پیوند فوری کبد داشته باشد.

ملاحظات بیماران کودکان

بیشتر عفونت‌های هپاتیت A در کودکان بدون علامت یا از نظر بالینی غیرقابل تشخیص هستند. هپاتیت A در تنها ۳۰% نوجوانان و کودکان باعث بیماری علامت‌دار می‌شود، در حالی که این عدد در بزرگسالان ۷۰% است.

ملاحظات بیماران نقص ایمنی

بیمارانی با بیماری کبدی مزمن زمینه‌ای، شامل هپاتیت B یا هپاتیت C مزمن، در معرض خطر بیشتری از نظر بیماری و مرگ‌ومیر ناشی از هپاتیت A حاد هستند. افرادی که در معرض خطر بیشتری برای بیماری شدید هستند شامل افرادی با بیماری کبدی مزمن و افراد مبتلا به HIV هستند.

ملاحظات دوران بارداری

در میان افراد باردار، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد هپاتیت A حاد با افزایش نرخ مرگ‌ومیر همراه است، اگرچه با افزایش خطر زایمان زودرس و عوارض بارداری همراه است.