ناهنجاری‌های شریانی‌وریدی (Arteriovenous malformations یا AVMs) ناهنجاری‌های عروقی هستند که در آن‌ها سیستم شریانی و وریدی به‌طور مستقیم به یکدیگر متصل می‌شوند و از عبور از طریق ونول‌ها (venules)، آرتریول‌ها (arterioles) و مویرگ‌ها (capillaries) اجتناب می‌کنند. این ناهنجاری‌ها به‌عنوان ناهنجاری‌های با جریان سریع شناخته می‌شوند، زیرا اتصال مستقیم بین شریان‌ها و وریدها دارند، در حالی که ناهنجاری‌های وریدی (venous malformations) ناهنجاری‌های با جریان کند هستند.

مکان‌های شایع بروز AVMs

AVMs اغلب در گردش خون داخل‌جمجمه‌ای، ناحیه لگن و اندام‌ها رخ می‌دهند. AVMs پوستی نادرتر هستند و معمولاً در ناحیه سر و گردن ظاهر می‌شوند. این ناهنجاری‌ها ممکن است در هنگام تولد حضور داشته باشند (۴۰٪ موارد)، هرچند ممکن است تا دوران کودکی به‌طور بالینی مشخص نشوند و رشد پیشرونده‌ای در دوران بلوغ یا بارداری داشته باشند.

علل و ارتباطات ژنتیکی

بیشتر AVMs به‌صورت پراکنده رخ می‌دهند و گاهی با جهش‌های سوماتیک در ژن KRAS همراه هستند. AVMs ممکن است همچنین به‌عنوان نشانه‌ای از سندرم‌های مختلفی مانند سندرم پارکس-وبر (Parkes-Weber syndrome)، سندرم کاب (Cobb syndrome)، سندرم ناهنجاری مویرگی-AVM و سندرم تلانژکتازی هموراژیک ارثی (hereditary hemorrhagic telangiectasia syndrome) که شامل AVMs ریوی، گوارشی و داخل‌جمجمه‌ای می‌شود، ظاهر شوند. AVMs زیربنایی ممکن است در لکه‌های شرابی‌رنگ (port-wine stains) بالغینی که یک جزء هیپرتروفیک یا ندولار پیدا کرده‌اند نیز وجود داشته باشد.

عوارض و پیامدها

AVMs ممکن است با گذشت زمان بزرگ‌تر شوند و باعث تغییر شکل یا درد شوند. عوارض محلی شامل زخم، عفونت و خونریزی است. نارسایی قلبی با خروجی بالا (high-output cardiac failure) یکی از عوارض سیستمیک است که ممکن است در موارد گسترده AVMs رخ دهد.