آنژیوكراتوم میبلی (Angiokeratoma of Mibelli)، که به آنژیوكراتوم میبلی نوجوانان نیز معروف است، یک نوع نادر، اکتسابی و موضعی از آنژیوكراتوم است که معمولاً در نواحی انتهایی بدن ظاهر می‌شود. این بیماری بیشتر در دختران بین سنین ۱۰ تا ۱۵ سال مشاهده می‌شود. بیماران اغلب از خونریزی ضایعات با جراحات خفیف شکایت دارند.

ممکن است ارتباطی با پرنیوزیس (perniosis) و آکروسینوزیس (acrocyanosis) وجود داشته باشد. نظریه‌ای مطرح شده که این حملات سیانوتیک تأثیرات مضری بر دیواره‌های عروق دارند که منجر به توسعه بعدی اتساع عروقی (vascular ectasia) می‌شود. هرچند این نظریه اتولوژیک مورد بحث قرار گرفته است. درگیری سیستمیک عروقی مرتبط با این بیماری ثابت نشده است. با این حال، نکروز نوک انگشتان در آنژیوكراتوم میبلی توصیف شده است.

اگرچه آنژیوكراتوم میبلی به عنوان یک بیماری اکتسابی در نظر گرفته می‌شود، اما استعداد ژنتیکی محتمل است و مطالعات خانوادگی نشان داده‌اند که وقوع آن در بین خواهر و برادرها بیشتر از حد انتظار است.