علل / مکانیسم آسیب رایج:
سندرم ضربه‌ای هیپوتنار (Hypothenar hammer syndrome) معمولاً نتیجه میکروترومای مزمن و تکراری به شریان اولنار در نزدیکی برجستگی هیپوتنار است. این میکروتروما می‌تواند منجر به آسیب به شریان شود که ممکن است به ترومبوز یا آنوریسم شریان منجر گردد.
تاریخچه و تظاهرات کلاسیک:
- بیمار کلاسیک مردی میانسال است که شغلی با حرکات تکراری دست یا استفاده سنگین از دست‌ها دارد.
- درد در طول برجستگی هیپوتنار
- درد در انگشت کوچک، انگشت حلقه و/یا انگشت میانی
- حساسیت به سرما
- با یا بدون ایسکمی، زخم یا گانگرن در انگشتان اولنار
شیوع:
- سن: معمولاً در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال دیده می‌شود.
- جنسیت: شیوع بالاتری در مردان نسبت به زنان دارد.
عوامل خطر:
- ترومای کند تکراری به ناحیه اولنار دست.
- مشاغلی که استفاده مکرر از دست به عنوان چکش دارند، مانند نجاری و مکانیکی.
- فعالیت‌های تفریحی، مانند ورزش‌ها.
پاتوفیزیولوژی:
سندرم ضربه‌ای هیپوتنار ناشی از آسیب به لایه داخلی (intima) شاخه سطحی کف دستی شریان اولنار است که منجر به ترومبوز یا آنوریسم می‌شود. ایسکمی دیجیتال یا گانگرن می‌تواند به دلیل آمبولی‌های دیستال رخ دهد.