بلوک دهلیزی-بطنی درجه دوم به تأخیر در هدایت الکتریکی از دهلیزها به بطن‌ها اشاره دارد که منجر به ضربان‌های دهلیزی غیرقابل هدایت به صورت دوره‌ای می‌شود. این حالت می‌تواند به صورت یک الگوی منظم رخ دهد (مثلاً به نسبت ۲:۱ یا ۳:۲ از ضربان‌های دهلیزی به ضربان‌های بطنی).

زیرگروه‌های بلوک دهلیزی-بطنی درجه دوم

بلوک دهلیزی-بطنی درجه دوم دو زیرگروه دارد که به عنوان نوع I موبیتز ("ونکباخ") و نوع II موبیتز شناخته می‌شوند. بلوک نوع I با افزایش تدریجی فاصله PR در ضربان‌های متوالی که به یک ضربان غیرقابل هدایت منجر می‌شود، مشخص می‌گردد، پس از آن فاصله PR به حالت پایه برمی‌گردد و الگو تکرار می‌شود. در موبیتز نوع II، فاصله PR ثابت است (چه نرمال و چه طولانی) و به صورت دوره‌ای موج‌های P غیرقابل هدایت دیده می‌شود.

علل بالقوه

علل زمینه‌ای بالقوه برای بلوک دهلیزی-بطنی درجه دوم شامل ایسکمی میوکارد (myocardial ischemia)، آمیلوئیدوز (amyloidosis)، سارکوئیدوز (sarcoidosis)، اندوکاردیت (endocarditis)، کاردیت لایم (Lyme carditis)، هیپرکالمی (hyperkalemia)، داروهای بلوک‌کننده AV (بتا بلوکرها، مسدودکننده‌های کانال کلسیم غیر دی‌هیدروپیریدین، دیگوکسین و برخی داروهای ضدآریتمی)، افزایش تون واگ، آسیب یاتروژنیک در حین جراحی قلب، مداخله کرونری از طریق پوست، و جایگزینی دریچه آئورت از طریق کاتتر می‌باشد.

تظاهرات بالینی

تظاهرات بالینی متغیر است. بروز بدون علامت در نوع I موبیتز شایع است. نوع II موبیتز بیشتر با تپش قلب، خستگی، سبکی سر، پیش‌سنکوپ، یا سنکوپ مرتبط است. بیماران با بلوک نوع II موبیتز ممکن است به بلوک قلبی کامل پیشرفت کنند، گاهی به صورت متناوب، و دارای افزایش خطر مرگ و میر باشند.

موضوعات مرتبط

بلوک دهلیزی-بطنی درجه اول، بلوک دهلیزی-بطنی کامل