مننگوانسفالیت (Meningoencephalitis) به التهاب پرده‌های مغزی (meninges) و مغز گفته می‌شود. بیماران معمولاً با علائم انسفالیت (encephalitis) و مننژیت (meningitis) همراه مراجعه می‌کنند که هر دو عموماً دارای علت‌های عفونی هستند. از نظر بالینی، بیماران علائم مننژیت از جمله تب، سردرد، تهوع، استفراغ و سفتی گردن (nuchal rigidity) را نشان می‌دهند، همچنین علائم انسفالیت مانند ناهنجاری‌های عملکرد مغزی، تغییر وضعیت ذهنی، تغییرات شخصیتی، تغییرات رفتاری، نقص‌های حسی، نقص‌های حرکتی، اختلالات گفتاری، همی‌پارزیس (hemiparesis)، فلج شل (flaccid paralysis) و پارستزی (paresthesias) را نیز تجربه می‌کنند. علل شایع شامل عوامل بیماری‌زای باکتریایی، ویروسی، قارچی و پروتوزوآنی هستند و آزمایش‌های بیشتر بر اساس سابقه بیمار، معاینه فیزیکی و ارائه بالینی هدایت می‌شود.

بیماران با سیستم ایمنی ضعیف، کودکان و سالمندان در معرض خطر بالاتری برای مننگوانسفالیت عفونی با عوامل بیماری‌زای خاص قرار دارند. مننگوانسفالیت همچنین دارای علت‌های غیرعفونی از جمله تروما (تحریک از خون)، ناشی از دارو، مرتبط با سارکوئیدوز (sarcoidosis) و کارسینوماتوز (carcinomatous) است.

گزارش‌هایی از بروز مننگوانسفالیت پس از مواجهه با ویروس زیکا (Zika virus) موجود است.