مگاکولون سمی (Toxic Megacolon)

مگاکولون سمی به عنوان کولیت سمی حاد همراه با اتساع کولون تعریف می‌شود. ویژگی‌های این وضعیت شامل اتساع سگمنتال یا کامل کولون به بیش از ۶ سانتی‌متر بدون انسداد و علائم مسمومیت سیستمیک مانند تب، تاکی‌کاردی (تندتپشی قلب)، هایپوترمی یا هایپرترمی (اختلال دمای بدن)، لکوسیتوز (افزایش تعداد گلبول‌های سفید)، اختلالات الکترولیتی یا تغییر وضعیت ذهنی است.

علل زمینه‌ای

شایع‌ترین علل زمینه‌ای برای مگاکولون سمی، بیماری التهابی روده (IBD) و کولیت عفونی، به‌ویژه کولیت سودوممبرانوس ثانویه به عفونت کلستریدیوئیدیس دیفیسیل (Clostridioides difficile) است. مگاکولون سمی می‌تواند ناشی از چندین عامل عفونی کولیت، از جمله سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، یرسینیا، انتامبا هیستولیتیکا، سیتومگالوویروس، روتاویروس و عفونت‌های قارچی باشد. کولیت ایسکمیک، کولیت ناشی از پرتودرمانی یا کولیت ثانویه به شیمی‌درمانی احتمال کمتری برای منجر شدن به مگاکولون سمی دارند.

شیوع و پیشرفت بیماری

شیوع مگاکولون سمی ناشی از IBD از زمان معرفی داروهایی که به بهبود فعالیت التهابی زمینه‌ای در IBD کمک می‌کنند، کاهش یافته است. مگاکولون سمی معمولاً در سه ماه تا سه سال اول پس از تشخیص IBD بروز می‌کند. در عفونت C. difficile، حدود ۱٪ از بیماران بستری دچار مگاکولون سمی می‌شوند.

علائم بالینی

بیماران مبتلا به مگاکولون سمی با علائم کولیت حاد از جمله درد شکمی، سپسیس / سندرم پاسخ التهابی سیستمیک (SIRS) و اسهال خونی مراجعه می‌کنند، اگرچه ممکن است با اتساع کولون، میزان اسهال کاهش یابد. معاینه فیزیکی اغلب حساسیت و اتساع شکمی و علائم همودینامیک نشان‌دهنده پاسخ استرس سیستمیک را نشان می‌دهد.